FOLKLOR 

         Diyarbakır, çok zengin ve çeşitli bir folklor yatağıdır. Köyünde, kentinde binbir medeniyetin izlerini görürsünüz, oralarda köklü ve tükenmez bir kültür saklıdır. Karacadağ eteklerinde dokunan kilim ve sicimlerde, heybe, çorap ve keçelerinde işlenen renk renk motifler tarihin derinliklerinden gelme çeşitli sembollerin canlı ve sıcak birer örnekleridir.

     Diyarbakır’ın Halay, Çepik, Esmer, Delilo, Tik, Gırani, Lorke, Çaçan adını taşıyan halk oyunlarında yöre çocuklarının atadan kalma kahramanlıklarının birer renk cümbüşü halinde şahlandığını görür, bu büyüleyici sihrin çoşkunkuğunda kendinizden geçersiniz. Onların ıstırapları, aşk ve sevinçleri Mani, Maya, Hoyrat ve Türkülerinde dile gelmiştir.

     Bundan 60-70 Sene öncelerine kadar halk arasında çalgı aleti olarak santur, saz, bağlama, kaval, çağırtma, zil, maşa ve tef kullanılırdı. Darbuka ve zilli tel sonradan bunlara katılmıştır. Bir düğünün ihtişamını ifade ederken “sazlı, sunturlu, ödlü gülablı bir toy (düğün) “ diye anlatılırdı. Bugün, bu çalgılardan çoğu artık bilinmemektedir. Halk oyunları dün olduğu gibi bugün de davul zurna ile oynanır.

     Diyarbakır’ın kendine mahsus bir musiki tarzı vardır. Her hangi bir toplulukta musiki icra edilirken aşağıdaki sıra gözetilir.

1. Diyarbakır Peşveri,

2. Divan,

3. Muhalif,

4. Kürdi,

5. Maya,

6. Hoyrat,

7. Beşiri,

8. Şirvan,

9. Kesik,

Bölgesel Folklor Karekterleri :Yukarıda da kısaca değindiğimiz gibi, Diyarbakır çok zengin ve çeşitli bir folklor yatağıdır. Folklor alanına giren her türde malzemeye sahiptir. Folklor karekterleri itibariyle bölgesel zenginliğini gösteren maniler, hoyratlar, mayalar, türküler, masallar,efsaneler, halk deyimleri, atasözleri, halk adet ve inanışları ciltler dolusu yer tutacak çoğunluktadır.